Op 18 juli 1867 werd er in Hannibal, Missouri, een kind geboren.
Het was een meisje en haar ouders noemde haar: Margaret Tobin.
Margaret was één van de zes kinderen van Ierse immigranten.
Toen Margaret 18 jaar oud was, verhuisde ze met haar zus naar Leadville om daar in een grootwarenhuis te gaan werken. Hier ontmoette ze James Joseph Brown. De twee werden verliefd.
In het jaar 1886 trouwde Margaret met J.J.
Margaret en J.J. kregen samen twee kinderen:
– Lawrence
– Catherine
Margaret wilde altijd graag met een rijke man trouwen, maar J.J. was volgens haar ware liefde.
Rond deze tijd raakte ze begaan met de rechten van vrouwen. Ze hielp onder andere met het vestigen van de National American Women’s Suffrage Association. Ook stond ze in de keuken om voedsel te verschaffen aan de armen voor een lage prijs. Margaret en haar man werden miljonaires toen J.J. die mijnwerker van beroep was, goud en koper vond.
In het jaar 1894 verhuisde de familie naar Denver. Hierdoor kreeg de familie meer sociale mogelijkheden. Margaret werd een lid van de Denver’s Woman Club. Dit hield in dat ze meewerkte aan het mogelijk maken dat vrouwen ook het onderwijs in mochten.
In het jaar 1901 was ze de eerste vrouw die zich inschreef bij de Carnegie Institute in New York. Brown werd een bevoegde in de kunst en kon meerdere talen, waaronder Frans, Duits en Russisch, vloeiend spreken.
In het jaar 1909 gingen Margaret en J.J. uit elkaar, maar hadden tot zijn dood, in het jaar 1922, een hechte band.
In april 1912 was Margaret samen met haar dochter op tour door Europa, toen ze erachter kwam dat haar kleinzoon Lawrence ernstig ziek was, boekte ze een reis op de Titanic. Toen het schip zonk, hielp ze eerst vele andere passagiers in sloepen voordat ze zelf in een van de sloepen stapte. Zelf stapte ze in reddingsboot nummer 6. Eenmaal in deze sloep wilde ze terug naar de slachtoffers in het water om ze te redden. Ze werd tegengehouden door bemanningslid Robert Hichens.
Toen ze gered waren en aan boord van de RMS Carpathia, hielp ze mee een lijst te maken van de overlevenden. Ook zamelde ze geld in voor de overlevenden die al hun geld verloren hadden. Het lukte haar om tienduizend dollar in te zamelen. Later werd ze hiervoor bestempeld als heldin en kreeg ze bijnaam ‘The Unsinkable Molly Brown’.
Margaret Brown pakte al gauw de draad op als activiste.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog hielp ze mee met het verzorgen van gewonde soldaten. Vlak voor haar dood werd zij benoemd in het Franse Legioen van Eer.
Op 26 oktober 1932 overleed Margaret, ze overleed op 65-jarige leeftijd aan een hersentumor.